CAP. II. De probatione Avicennae et Algazelis, quod iste liber sequitur immediate librum Priorum.
CAP. III. Quod scientia intellectiva est ex praeexistenti cognitione.
CAP. IV. Quod duplex est praecognoscere et praecipue in scientia demonstrativa.
CAP. V. De cognitione conclusionum.
CAP. VI. De dubitatione Mennonis et solutione.
CAP. I. De diffinitione ejus quod est scire, quod finis est demonstrationis.
CAP. II. Demonstrationis propositiones quas conditiones requirant.
CAP. III. Quibus modis principium est prius et notius.
CAP. IV. Qualiter demonstratio sit ex primis, et quid sit hoc dictum.
CAP. V. Qualiter sit demonstratio ex notioribus.
CAP. VI. De exclusione duorum errorum ex praedictis Antiquorum.
CAP. VII. Quae sint conditiones magis contrahentes praedictas conditiones demonstrationis, et quod demonstratio est de necessariis, et quae sunt de omni et semper.
CAP. VIII. De modis dicendi per se qui sunt quatuor, et de primo et per se.
CAP. IX. De secundo modo dicendi per se, et de tertio.
CAP. X. De quarto modo dicendi per se, qualiter se habet ad demonstrationem.
CAP. XI. De comparatione modorum dicendi per se ad demonstrationem et de sufficientia corumdem.
CAP. XII. De universali quid sit in demonstrativis.
CAP. XIII. De erroribus et causis errorum qui sumunt passionem de universali probatam.
CAP. XIV. De arte vitandi errores inductos.
CAP. XV. Qualiter ostenditur quod istae conditiones sunt necessariae demonstrationi.
CAP. XVI. Quod haec conditio, secundum quod ipsum est convenit demonstrationi, et qualiter de genere transcendit in genus.
CAP. XVII. Quod demonstratio est ex his quae sunt per se et secundum ipsum quantum ad conclusionem, et de diffinitione quod sit incorruptibilium et demonstratio et scientia similiter.
CAP. XVIII. Quod demonstratio non est ex communibus, sed ex propriis.
CAP. I. De usu principiorum incomplexorum
CAP. II. De usu principiorum complexorum in demonstrationibus
CAP. III. De principio communi quod est dignitas, quod raro ingreditur demonstrationem ostensivam.
CAP. IV. Qualiter scientiae communicant et differunt in usu principiorum communium et propriorum.
CAP. V. De differentia inter logicam et scientias speciales.
CAP. VI. Qualiter differunt demonstratio quia et demonstratio propter quid in eadem scientia sumptae.
CAP. VII. De differentia demonstrationis quia et propter quid in diversis scientiis.
CAP. VIII. De syllogismis, et primo in qua forma syllogismi potissime fiant
CAP. I. De his quae praeambula sunt ad tractatum de propositione necessaria.
CAP. II. De ignorantia malae dispositionis, quid sit et quae causae ipsius, et primo circa affirmativas et negativas.
CAP. III. Qualiter fit syllogismus ignorantiae in prima figura circa immediatas negativas.
CAP. IV. Qualiter fit ignorantiae syllogismus in propositionibus mediatis.
CAP. V. Qualiter fit syllogismus ignorantiae in secunda figura contra universalem affirmativam.
CAP. VI. Qualiter fit ignorantiae syllogismus in prima figura concludens affirmativam immediatam.
CAP. VII. De causis ignorantiae secun dum negatiotionem dictae.
CAP. VIII. De suppositionibus duabus quae exiguntur ad destructionem causae ignorantiae apparentis et non vere existentis.
CAP. IX. De quaestionibus an sit stare in extremis et mediis, ita quod non procedant in infinitum.
CAP. X. De solutione tertiae quaestionis, an media sint infinita tam in affirmativis quam in negativis.
CAP. XI. De solutione primae et secundae quaestionum quod scilicet stant extrema finita, etc. Solutio logica supposito quod est diffinire.
CAP. XII. Quod statur in summo et infimo si scire per demonstrationes supponatur.
CAP. XIII. Quod stant principia demonstrationis analytice probatur.
CAP. XIV. De corollario quod sequitur ex dictis.
CAP. XV. De reductione mediatarum ad immediatas.
CAP. I. De intentione tractatus de comparatione demonstrationis particularis ad universalem.
CAP. II. De sex rationibus quibus probatur, quod universalis demonstratio potior est particulari.
CAP. III. De rationibus probantibus, quod affirmativa demonstratio potior est quam negativa, et sunt septem.
CAP. IV. De rationibus quibus probatur quod ostensiva demonstratio potior est ea quae ducit ad impossibile.
CAP. V. De comparatione demonstrationis secundum proprium effectum ejus qui est scientia.
CAP. VI. De comparatione scientiae ad scientiam secundum unitatem vel identitatem.
CAP. VII. Quod de fortuito et sensibili non est scientia demonstrativa.
CAP. VIII. Quod diversarum scientiarum et syllogismorum diversorum et demonstrationum diversarum sunt principia diversa.
CAP. IX. De diversitate scientiae intellectus et opinionis.
CAP. X. De solertia.
CAP. I. Quod numerus vere scibilium accipitur de numero quaestionum, et quot et quae sunt quaestiones.
CAP. II. De exclusione dubitabilium circa principia.
CAP. III. De reductione quatuor quaestionum ad duas, et duarum ad invicem.
CAP. I. De medio secundum quod quid est.
CAP. II. An via syllogistica sit via veniendi in cognitionem diffinitionis.
CAP. III. An modus introductionis in diffinitione possit esse syllogismus.
CAP. IV. An via introductionis in diffinitione sit per diffinitionem diffinitionis vel contrarii.
CAP. V. Utrum diffinitio secundum se sit demonstrabilis vel non.
CAP. VI. Quod diffinitio nominis non est quid demonstrabile, sicut nec diffinitio rei.
CAP. VII. Qualiter secundum modum demonstrationis inductorum et diffinitio demonstrari vel syllogizari possit.
CAP. VIII. Qualiter ex demonstratione elicitur diffinitio, quamvis non demonstretur.
CAP. IX. Cui diffinitioni conveniat quod eliciatur ex demonstratione, et cui non.
CAP. X. De dubitatione Antiquorum, quae sit diffinitio secundum speciem, et quae secundum materiam.
CAP. XI. Cujusmodi diffinitio debet esse medium in demonstratione passionis.
CAP. XII. An idem sit diffinitio et demonstratio aliquo modo, et qualiter se habeat diffinitio ad demonstrationem.
CAP. I. Quod cum demonstratur per causam, causa debet ordinari in medio.
CAP. II. Qualiter fit demonstratio per causam materialem et formalem.
CAP. III. Qualiter fit per causam efficientem, et qualiter per causam finalem.
CAP. IV. De his quae per plures causas demonstrantur.
CAP. V. Quod eisdem causis demonstratur res esse et futura esse et facta esse, et causa variata secundum differentias temporum.
CAP. VI. De demonstratione in causis et causatis quae non simul.
CAP. VII. De demonstratione eorum quae frequenter sunt et circularem habent generationem.
CAP. I. Quomodo per divisionem in venatione diffinitionis subjecti procedatur.
CAP. II. De modo inveniendi diffinitionem speciei subalternae.
CAP. III. De invenienda diffinitione per divisionem, et quod utilis est haec via.
CAP. IV. Quot et quae in divisione sunt consideranda.
CAP. V. De inventione diffinitionis et passionis.
CAP. VI. De inventione propter quid sive causae in demonstratione particulari.
CAP. VII. Dubitatio de habitudine causae ad causatum, et e converso causati ad causam.
CAP. VIII. De determinatione quaestionis inductae.
CAP. IX. Quod in demonstratione quae est per accidens et particularis vel unius passionis, possunt esse plures causae.
CAP. I. An sint in nobis cognitiones principiorum, aut non.
CAP. II. Quis principiorum cognoscitivus habitus.
CAP. I. Prooemium B. Alberti.
CAP. II. Prooemium operis.
CAP. I. De syllogismo in communi.
CAP. II. De syllogismo dialectico.
CAP. III. De litigioso syllogismo.
CAP. IV. De paralogismis.
CAP. V. Ad quot et quae utile sit hoc opus.
CAP. I. Ex quibus est methodus.
CAP. II. Quid terminus sive diffinitio, et quae ad methodum de diffinitione reducuntur.
CAP. III. Quid est proprium secundum quod est praedicatum.
CAP. IV. Quid genus secundum quod est praedicatum, et de reducibili ad methodum generis.
CAP. V. De accidente et reducibili ad methodum de accidente, etc.
CAP. VI. Quod omnia problemata ordinantur ad problema de diffinitione.
CAP. VII. De adjuncto quod est idem vel diversum.
CAP. VIII. De sufficientia horum quatuor praedicatorum.
CAP. IX. Quod haec quatuor praedicata sunt in omnibus praedicamentis.
CAP. I. De propositione dialectica, quid sit et per quae dividitur.
CAP. II. De problemate, quid et qualis divisionis.
CAP. III. De positione.
CAP. IV. De speciebus ratiocinationis dialecticae.
CAP. I. De quatuor instrumentis in communi.
CAP. II. De propositionum sumptione, quod est propositiones dialecticas scire sumere.
CAP. III. De distinctione multiplicis in extremis contrariis, quae est secundum instrumentum.
CAP. IV. De distinctione multiplicis in mediis.
CAP. V. De distinctione multiplicis in his quae conveniunt ei quod est multiplex.
CAP. VI. Quomodo inspiciendum in diversum ab eo quod distinguitur per multiplex.
CAP. VII. De differentiis, et est tertium instrumentum.
CAP. VIII. De similitudine, et est quartum instrumentum.
CAP. IX. De utilitate distinctionis multiplicis.
CAP. X. De utilitate inventionis differentiarum.
CAP. XI. De utilitate speculationis similitudinis
CAP. I. Quatenus procedendum, et quid observandum, et quid cavendum in hac arte.
CAP. II. De determinatione problematis de inesse ut accidens per locos intrinsecos per respectum ad praedicatum.
CAP. III. De eodem per locum ex partibus sufficienter enumeratis.
CAP. IV. De determinatione ejusdem problematis de accidente per inspectionem ad diffinitionem subjecti vel praedicati problematis vel utriusque.
CAP. V. Qualiter procedendum sit in multiplici amphibologico, etc.
CAP. VI. De transactione problematis de inesse per inspectionem ad locos intrinsecos quae sunt partes esse vel esse incompletum.
CAP. VII. De consideratione ad antecedens vel consequens cum digressione ad modum sophisticum.
CAP. VIII. De considerationibus quae fiunt post factam digressionem in antecedentibus et consequentibus simplicibus quae sunt ejusdem essentiae.
CAP. I. De determinatione ejusdem problematis per locum a disparatis.
CAP. II. De inspectione ad inhaerentiam et ad complexionem ad invicem contrariorum,
CAP. III. De consideratione problematis de accidente, quomodo multipliciter construi et destrui potest ex inspectione ad consequentias oppositorum.
CAP. IV. De inspectione problematis de accidente circa oppositorum consequentias.
CAP. V. De inspectione problematis de accidente ad extrinseca ejusdem, sed tamen convenientia cum illo.
CAP. VI. Qualiter in consideratione problematis de accidente intendendum est in generationibus et corruptionibus, et in efficientibus et corrumpentibus, et in similibus.
CAP. VII. Qualiter construitur problema de accidente per locum ab appositione.
CAP. VIII. Qualiter construitur problema per media partim dialectica et partim sophistica ex appositione.
CAP. I. De praeambulis et prooemio.
CAP. II. De electione per inspectionem ad eligibile et eligentem, et eligibile subjectum sive formam, etc.
CAP. III. De inspectione causae boni in generali et speciali secundum quod causa regimen electionis.
CAP. IV. De inspectione ad ea quae insunt bono, ita quod concomitantur ipsum.
CAP. V. In quo est inspectio ad bonum eligendum per motum ad ipsum et quantitatem, et a simili cum bono, et a contrariis istorum, et est per locos communes non proprios secundum id quod ante habitum est.
CAP. VI. De comparatione boni ad absentiam vel praesentiam vel abundantiam ipsius.
CAP. VII. De comparatione boni ad bonum a casibus et usibus et actibus et operibus.
CAP. VIII. De considerationibus eligendi relati ad finem.
CAP. I. De determinatione specialis problematis, scilicet contracti, non comparati, etc.
CAP. II. Quod per eosdem terminatur locos comparatum non contractum.
CAP. I. De determinatione particularis.
CAP. II. De determinatione indefiniti.
CAP. I. Prooemium libri.
CAP. II. De genere prout assignatur genus alicujus speciei.
CAP. III. De considerationibus acceptis considerando ad plura genera.
CAP. IV. De considerationibus sumptis ex comparatione generis ad differentiam et speciem, etc.
CAP. V. De considerationibus acceptis ex consequentibus ad genus, etc.
CAP. I. De considerationibus acceptis a contrariis.
CAP. II. De considerationibus acceptis a casibus et conjugatis.
CAP. III. De inspectione in oppositis secundum privationem et habitum.
CAP. IV. De inspectione in affirmatione et negatione.
CAP. V. De inspectione in relativis, sive ad aliquid.
CAP. I. De considerationibus sumptis ab habitu et potentia et actu.
CAP. II. De consideratione generis contracti quando assignatur ut differentia, vel e contrario.
CAP. III. De consideratione generis contracti ad materiam naturalem.
CAP. IV. De determinatione generis in communi sumpti ad materiam et naturalem et moralem et per locos communes, etc.
CAP. V. De interpretatione et constructione generis comparati.
CAP. I. Quibus considerationibus constituitur genus.
CAP. II. Qualiter genus a differentia separatur.
CAP. III. Qualiter construitur genus per locum a conjugatis.
CAP. IV. Qualiter probatur et non de necessitate construitur genus.
CAP. I. De intentione et divisione proprii.
CAP. II. De reductione quadrimembris divisionis ad bimembrem divisionem.
CAP. I. De inspectione proprii ad ea quae sunt, quod per notiora ponendum est proprium.
CAP. II. De determinatione proprii destructive et constructive respiciendo in multiplex ex parte sermonis et in proprio et in subjecto.
CAP. III. De considerationibus destructivis et constructivis per inspectionem ad superfluum in sermone et intellectu et nominis communitate.
CAP. IV. De interemptione et constructione problematis de proprio penes conditiones proprii sumptas comparati ad aliquod subjectum.
CAP. V. De remotione cavillationum quae fieri possunt.
CAP. VI. De modis specialibus propriorum deficientium a vero proprio.
CAP. VII. De peccatis quae fiunt circa dictos modos propriorum.
CAP. VIII. De determinatione proprii per considerationes sumptas ex comparatione proprii ad speciem sive ad subjectum.
CAP. I. De inspectione in quatuor genera oppositorum, et ex disparatis.
CAP. II. De considerationibus sumptis a casibus ex similibus et proportionalibus in esse et generari et corrumpi et hujusmodi.
CAP. III. De considerationibus sumptis a majori et minori, ad problema de proprio determinandum.
CAP. IV. De determinatione proprii per locum a simili.
Caput unicum.
CAP. I. De prooemialiter praemittendis.
CAP. II. Quibus modis interimitur bonitas diffinitionis, eo quod datur per obscurum.
CAP. III. Qualiter interimitur bonitas diffinitionis per superfluum in diffinitione positum.
CAP. I. Si non per notius diffiniunt et prius, conjunctim in haec aspiciendo.
CAP. II. De inspiciendo in prius divisim qualiter interimitur diffinitio.
CAP. III. Qualiter interimitur diffinitio inspiciendo in partes ejus, quae sunt genus et differentia.
CAP. IV. Qualiter interimitur diffinitio inspiciendo ad differentias.
CAP. V. De inspectione ad differentiam comparatam ad ea quae sunt in linea praedicamentali.
CAP. VI. De inspectione ad differentiam comparatam ad ea quae sunt in linea praedicamentali secundum comparationem ordinis et praedicationis.
CAP. VII. De inspectione ad differentiam absolute acceptam, et ad differentiam contractam.
CAP. I. Si diffinitio diffinito secundum omnia tempora consonet, vel si alicui in aliquo tempore dissonet.
CAP. II. Qualiter interimitur diffinitio ex comparatione diffinitionis ad diffinitum secundum magis et minus.
CAP. III. Qualiter interimitur diffinitio ex comparatione diffiniti secundum quod est ad aliquid.
CAP. IV. Qualiter interimitur diffinitio ejus diffiniti quod est ad aliquid, si non determinavit ejusdem qualitates vel quantitatem vel ubi vel alias differentias.
CAP. UN. Qualiter interimitur diffinitio inspiciendo in oppositis quae sunt ad aliquid.
CAP. I. Qualiter interimitur diffinitio complexorum in communi.
CAP. II. Qualiter interimitur diffinitio complexorum per considerationem transmutandorum et transumendorum.
CAP. III. De inspiciendo quando transumitur diffinitum ad bene esse et non esse.
CAP. I. De integrali ex partibus heterogeniis.
CAP. II. De interemptione diffinitionis totius integri per inspectionem ad formam compositi.
CAP. III. De universalibus documentis circa diffinitionem observandis.
CAP. I. De locis determinantibus idem in quantum est praedicatum adjunctum diffinitioni.
CAP. II. De considerando magis et minus in terminando idem.
CAP. III. Qualiter interimititur idem numero respiciendo ad modos identitatis.
CAP. I. Qualiter construitur problema de diffinitione in communi, et primo per locum ob oppositis.
CAP. II. Qualiter construitur problema de diffinitione per locum a casibus et conjugatis.
CAP. III. Qualiter difficilius est construere diffinitionem et alia praedicata.
CAP. IV. Quare omnium praedicatorum facillimum est diffinitionem et proprium destruere, et difficillimum construere, accidens vero e converso.
CAP. I. Quomodo oportet interrogare et quid et qualiter opponentem ut facilius consensum exigat respondentis.
CAP. II. Quot sunt propositiones praeternecessariae et ad quid sumendae et proponendae ad alterum.
CAP. III. Qualiter ampliativis et explanativis utendum est.
CAP. IV. Qualiter inductione sine inductivis utendum est.
CAP. V. Qualiter syllogismo ad impossibile non est utendum dialectice disputanti.
CAP. VI. Qualiter probentur orationes per priora et posteriora, et qualiter oportet opponentem et interrogare et ordinare ea quae interrogat.
CAP. I. Quod est opus proprium bene respondentis.
CAP. II. Quae et qualia conjectanda sunt respondenti, sive propositum, seu positio sit probabilis simpliciter sive alicui vel respondenti vel alii.
CAP. III. De modo respondendi ad interrogationem ab opponente propositam, sive simplex sit, sive multiplex.
CAP. IV. Qualiter respondendum sit ad rationem inductivam et ad syllogismum sive ex necessariis sive praeternecessariis factum.
CAP. V. De ratione ad orationem non conclusam.
CAP. VI. De increpatione orationis ex parte utentis ea in generali ex parte orationis in generali, etc.
CAP. VII. De quinque increpationibus orationis secundum se.
CAP. VIII. De modis falsae orationis.
CAP. IX. De impedimento ejus quod est petere id quod est in principio, vel petere contrarium.
CAP. X. De modis petendi contrarium.
CAP. I. De documentis ad exercitationem pertinentibus, et formalibus, et rationalibus.
CAP. II. Circa quas orationes maxime exercitandum.
CAP. III. Ad quod utendum et quo exercitio utendum hoc vel illo.
CAP. I. De quo sit tractandum in hoc libro.
CAP. II. De quibus tractandum est et quot sunt sophistici elenchi.
CAP. III. Cujus est uti syllogismo, et propter haec determinantur genera disputationum.
CAP. IV. De generibus disputationum.
CAP. V. De quinque metis.
CAP. VI. De modis arguendi ad reductionem, quae sunt fallaciae in communi.
CAP. I. De paralogismis aequivocationis.
CAP. II. De solutione dubiorum quae sunt circa aequivocationem.
CAP. III. De modis amphibologiae.
CAP. IV. De solutione dubiorum quae sunt circa modos amphibologiae.
CAP. V. De tribus modis in quibus conveniunt aequivocatio et amphibologia.
CAP. VI. De tribus modis compositionis.
CAP. VII. De tribus modis divisionis.
CAP. VIII. De exclusione dubiorum quae sunt circa fallacias compositionis et divisionis.
CAP. IX. De exclusione dubiorum circa modos compositionis et divisionis.
CAP. X De fallacia accentus et modis ejus duobus.
CAP. XI. De fallacia figurae dictionis et modis ejusdem.
CAP. I. De his quae in communi praemittenda sunt.
CAP. II. Quae sunt fallaciae extra dictionem et quis ordo.
CAP. III. De his quae dicenda sunt de fallacia accidentis.
CAP. IV. De fallacia accidentis quantum ad causam apparentiae et causam non existentiae.
CAP. V. De formatione modorum paralogismi accidentis.
CAP. VI. De praeambulis ad sciendum de fallacia secundum quid et simpliciter.
CAP. VII. De fallacia secundum quid et simpliciter, et differentia quid et secundum quid.
CAP. VIII. In quibus facile est videre deceptionem secundum quid et simpliciter, et in quibus difficile.
CAP. IX. De his quae praeambula sunt ad sciendum fallaciam secundum ignorantiam elenchi.
CAP. X. De differentia inter fallaciam secundum quid et simpliciter, et ignorantiam elenchi.
CAP. XI. De causa universali fallaciae secundum ignorantiam elenchi, et manifestatione ipsius per exempla.
CAP. XII. Utrum vere opposita concludantur in paralogismo secundum ignorantiam elenchi.
CAP. XIII. De praeambulis ad cognoscendum fallaciam secundum petitionem principii.
CAP. XIV. De modis paralogismorum secundum quod petitur id quod erat in principio.
CAP. XV. De praeambulis ad intelligendum fallaciam consequentis.
CAP. XVI. De fallacia consequentis et modis ejus.
CAP. XVII. De praeambulis ad fallaciam secundum non causam ut causam intelligendam.
CAP. XVIII. De fallacia secundum non causam ut causam.
CAP. XIX. De modis fallaciae secundum non causam ut causam.
CAP. XX. De praeambulis ad syllogizandum fallaciam secundum plures interrogationes ut unam.
CAP. XXI. De fallacia secundum plures interrogationes ut unam.
CAP. I. De reductione omnium fallaciarum.
CAP. II. De reductione aequivocationis et amphibologiae in ignorantiam elenchi, et similiter compositionis et divisionis et accentus.
CAP. III. De speciali reductione fallaciae accidentis in ignorantiam elenchi.
CAP. IV. De reductione fallaciae secundum quid et simpliciter, et fallaciae secundum ignorantiam elenchi, et fallaciae petitionis principii, et fallaciae secundum non causam ut causam.
CAP. V. De reductione fallaciae accidentis in ignorantiam elenchi.
CAP. VI. De solutione dubiorum quae sunt circa ea quae dicta sunt.
CAP. VII. De reductione fallaciae secundum plures interrogationes ut unam in ignorantiam elenchi.
CAP. I. Qualiter hoc fit in locis sophisticis in distinctione.
CAP. II. Qualiter generatur deceptio per fallacias extra dictionem.
CAP. III. Quod eadem principia sunt apparentis syllogismi et sophistici.
CAP. IV. Quod non opportet requirere determinationem in hac arte de paralogismo disciplinae in propriis scientiis facto.
CAP. V. De errore dividentium orationes sophisticas, quod sint quaedam ad nomen et quaedam ad intellectum.
CAP. VI. De destructione inductae divisionis ex hoc quod est fallacia.
CAP. VII. De syllogismo litigioso et sophistico quid et ex quibus circa propria.
CAP. VIII. De tentativis syllogismis.
CAP. I. De deductione ad falsum et nugationem.
CAP. II. De praeambulis ad intellectum eorum quibus aliquis ducitur ad metam negationis.
CAP. III. De facere nugari respondentem vere et apparenter.
CAP. IV. Qualiter respondens ducitur ad soloecismum, vel videtur duci.
CAP. I. De cautelis sumptis ex parte orationis.
CAP. II. De cautelis sumptis ex parte respondentis.
CAP. III. De cautelis sumptis ex parte opponentis.
CAP. I. De intentione et utilitatibus in communi.
CAP. II. De probatione, quod apparens solutio aliquando magis eligenda est, et quae sit apparens solutio.
CAP. III. Et est probatio, quod in apparenti solutione multiplex est ostendendum.
CAP. IV. De decem cautelis sive elenchis quibus utendum est in apparenti solutione.
CAP. I. Quae in communi et qualis sit falsae orationis recta solutio.
CAP. II. De solutione paralogismorum aequivocationis et amphibologiae.
CAP. III. De solutione paralogismorum secundum compositionem et divisionem.
CAP. IV. De solutione eorum paralogismorum qui sunt secundum accentum.
CAP. V. De solutione paralogismorum secundum modum qui est secundum genus accidentale figurae dictionis.
CAP. VI. De solutione paralogismorum secundi modi figurae dictionis.
CAP. VII. De solutione paralogismorum tertii modi figurae dictionis.
CAP. VIII. De solutione generali omnium paralogismorum in dictione.
CAP. I. De generali solutione paralogismorum accidentis, et adaptatione ejus ad paralogismos.
CAP. II. De improbatione falsae solutionis paralogismorum accidentis.
CAP. III. De solutione paralogismorum fallaciae secundum quid et simpliciter.
CAP. IV. De solutione paralogismorum secundum ignorantiam elenchi.
CAP. V. De solutione paralogismorum secundum petitionem principii.
CAP. VI. De solutione paralogismorum secundum consequens.
CAP. VII. De solutione paralogismorum secundum non causam ut causam.
CAP. VIII. De solutione paralogismorum secundum plures interrogationes ut unam.
CAP. I. De solutione eorum qui ducunt ad soloecismum.
CAP. II. De solutione paralogismorum ducentium ad soloecismum.
CAP. I. De acrium et non acrium orationum distinctione.
CAP. II. De epilogis dictorum in topicis, et in hoc libro toto.
CAP. II. De probatione Avicennae et Algazelis, quod iste liber sequitur immediate librum Priorum.
CAP. III. Quod scientia intellectiva est ex praeexistenti cognitione.
CAP. IV. Quod duplex est praecognoscere et praecipue in scientia demonstrativa.
CAP. V. De cognitione conclusionum.
CAP. VI. De dubitatione Mennonis et solutione.
CAP. I. De diffinitione ejus quod est scire, quod finis est demonstrationis.
CAP. II. Demonstrationis propositiones quas conditiones requirant.
CAP. III. Quibus modis principium est prius et notius.
CAP. IV. Qualiter demonstratio sit ex primis, et quid sit hoc dictum.
CAP. V. Qualiter sit demonstratio ex notioribus.
CAP. VI. De exclusione duorum errorum ex praedictis Antiquorum.
CAP. VII. Quae sint conditiones magis contrahentes praedictas conditiones demonstrationis, et quod demonstratio est de necessariis, et quae sunt de omni et semper.
CAP. VIII. De modis dicendi per se qui sunt quatuor, et de primo et per se.
CAP. IX. De secundo modo dicendi per se, et de tertio.
CAP. X. De quarto modo dicendi per se, qualiter se habet ad demonstrationem.
CAP. XI. De comparatione modorum dicendi per se ad demonstrationem et de sufficientia corumdem.
CAP. XII. De universali quid sit in demonstrativis.
CAP. XIII. De erroribus et causis errorum qui sumunt passionem de universali probatam.
CAP. XIV. De arte vitandi errores inductos.
CAP. XV. Qualiter ostenditur quod istae conditiones sunt necessariae demonstrationi.
CAP. XVI. Quod haec conditio, secundum quod ipsum est convenit demonstrationi, et qualiter de genere transcendit in genus.
CAP. XVII. Quod demonstratio est ex his quae sunt per se et secundum ipsum quantum ad conclusionem, et de diffinitione quod sit incorruptibilium et demonstratio et scientia similiter.
CAP. XVIII. Quod demonstratio non est ex communibus, sed ex propriis.
CAP. I. De usu principiorum incomplexorum
CAP. II. De usu principiorum complexorum in demonstrationibus
CAP. III. De principio communi quod est dignitas, quod raro ingreditur demonstrationem ostensivam.
CAP. IV. Qualiter scientiae communicant et differunt in usu principiorum communium et propriorum.
CAP. V. De differentia inter logicam et scientias speciales.
CAP. VI. Qualiter differunt demonstratio quia et demonstratio propter quid in eadem scientia sumptae.
CAP. VII. De differentia demonstrationis quia et propter quid in diversis scientiis.
CAP. VIII. De syllogismis, et primo in qua forma syllogismi potissime fiant
CAP. I. De his quae praeambula sunt ad tractatum de propositione necessaria.
CAP. II. De ignorantia malae dispositionis, quid sit et quae causae ipsius, et primo circa affirmativas et negativas.
CAP. III. Qualiter fit syllogismus ignorantiae in prima figura circa immediatas negativas.
CAP. IV. Qualiter fit ignorantiae syllogismus in propositionibus mediatis.
CAP. V. Qualiter fit syllogismus ignorantiae in secunda figura contra universalem affirmativam.
CAP. VI. Qualiter fit ignorantiae syllogismus in prima figura concludens affirmativam immediatam.
CAP. VII. De causis ignorantiae secun dum negatiotionem dictae.
CAP. VIII. De suppositionibus duabus quae exiguntur ad destructionem causae ignorantiae apparentis et non vere existentis.
CAP. IX. De quaestionibus an sit stare in extremis et mediis, ita quod non procedant in infinitum.
CAP. X. De solutione tertiae quaestionis, an media sint infinita tam in affirmativis quam in negativis.
CAP. XI. De solutione primae et secundae quaestionum quod scilicet stant extrema finita, etc. Solutio logica supposito quod est diffinire.
CAP. XII. Quod statur in summo et infimo si scire per demonstrationes supponatur.
CAP. XIII. Quod stant principia demonstrationis analytice probatur.
CAP. XIV. De corollario quod sequitur ex dictis.
CAP. XV. De reductione mediatarum ad immediatas.
CAP. I. De intentione tractatus de comparatione demonstrationis particularis ad universalem.
CAP. II. De sex rationibus quibus probatur, quod universalis demonstratio potior est particulari.
CAP. III. De rationibus probantibus, quod affirmativa demonstratio potior est quam negativa, et sunt septem.
CAP. IV. De rationibus quibus probatur quod ostensiva demonstratio potior est ea quae ducit ad impossibile.
CAP. V. De comparatione demonstrationis secundum proprium effectum ejus qui est scientia.
CAP. VI. De comparatione scientiae ad scientiam secundum unitatem vel identitatem.
CAP. VII. Quod de fortuito et sensibili non est scientia demonstrativa.
CAP. VIII. Quod diversarum scientiarum et syllogismorum diversorum et demonstrationum diversarum sunt principia diversa.
CAP. IX. De diversitate scientiae intellectus et opinionis.
CAP. X. De solertia.
CAP. I. Quod numerus vere scibilium accipitur de numero quaestionum, et quot et quae sunt quaestiones.
CAP. II. De exclusione dubitabilium circa principia.
CAP. III. De reductione quatuor quaestionum ad duas, et duarum ad invicem.
CAP. I. De medio secundum quod quid est.
CAP. II. An via syllogistica sit via veniendi in cognitionem diffinitionis.
CAP. III. An modus introductionis in diffinitione possit esse syllogismus.
CAP. IV. An via introductionis in diffinitione sit per diffinitionem diffinitionis vel contrarii.
CAP. V. Utrum diffinitio secundum se sit demonstrabilis vel non.
CAP. VI. Quod diffinitio nominis non est quid demonstrabile, sicut nec diffinitio rei.
CAP. VII. Qualiter secundum modum demonstrationis inductorum et diffinitio demonstrari vel syllogizari possit.
CAP. VIII. Qualiter ex demonstratione elicitur diffinitio, quamvis non demonstretur.
CAP. IX. Cui diffinitioni conveniat quod eliciatur ex demonstratione, et cui non.
CAP. X. De dubitatione Antiquorum, quae sit diffinitio secundum speciem, et quae secundum materiam.
CAP. XI. Cujusmodi diffinitio debet esse medium in demonstratione passionis.
CAP. XII. An idem sit diffinitio et demonstratio aliquo modo, et qualiter se habeat diffinitio ad demonstrationem.
CAP. I. Quod cum demonstratur per causam, causa debet ordinari in medio.
CAP. II. Qualiter fit demonstratio per causam materialem et formalem.
CAP. III. Qualiter fit per causam efficientem, et qualiter per causam finalem.
CAP. IV. De his quae per plures causas demonstrantur.
CAP. V. Quod eisdem causis demonstratur res esse et futura esse et facta esse, et causa variata secundum differentias temporum.
CAP. VI. De demonstratione in causis et causatis quae non simul.
CAP. VII. De demonstratione eorum quae frequenter sunt et circularem habent generationem.
CAP. I. Quomodo per divisionem in venatione diffinitionis subjecti procedatur.
CAP. II. De modo inveniendi diffinitionem speciei subalternae.
CAP. III. De invenienda diffinitione per divisionem, et quod utilis est haec via.
CAP. IV. Quot et quae in divisione sunt consideranda.
CAP. V. De inventione diffinitionis et passionis.
CAP. VI. De inventione propter quid sive causae in demonstratione particulari.
CAP. VII. Dubitatio de habitudine causae ad causatum, et e converso causati ad causam.
CAP. VIII. De determinatione quaestionis inductae.
CAP. IX. Quod in demonstratione quae est per accidens et particularis vel unius passionis, possunt esse plures causae.
CAP. I. An sint in nobis cognitiones principiorum, aut non.
CAP. II. Quis principiorum cognoscitivus habitus.
CAP. I. Prooemium B. Alberti.
CAP. II. Prooemium operis.
CAP. I. De syllogismo in communi.
CAP. II. De syllogismo dialectico.
CAP. III. De litigioso syllogismo.
CAP. IV. De paralogismis.
CAP. V. Ad quot et quae utile sit hoc opus.
CAP. I. Ex quibus est methodus.
CAP. II. Quid terminus sive diffinitio, et quae ad methodum de diffinitione reducuntur.
CAP. III. Quid est proprium secundum quod est praedicatum.
CAP. IV. Quid genus secundum quod est praedicatum, et de reducibili ad methodum generis.
CAP. V. De accidente et reducibili ad methodum de accidente, etc.
CAP. VI. Quod omnia problemata ordinantur ad problema de diffinitione.
CAP. VII. De adjuncto quod est idem vel diversum.
CAP. VIII. De sufficientia horum quatuor praedicatorum.
CAP. IX. Quod haec quatuor praedicata sunt in omnibus praedicamentis.
CAP. I. De propositione dialectica, quid sit et per quae dividitur.
CAP. II. De problemate, quid et qualis divisionis.
CAP. III. De positione.
CAP. IV. De speciebus ratiocinationis dialecticae.
CAP. I. De quatuor instrumentis in communi.
CAP. II. De propositionum sumptione, quod est propositiones dialecticas scire sumere.
CAP. III. De distinctione multiplicis in extremis contrariis, quae est secundum instrumentum.
CAP. IV. De distinctione multiplicis in mediis.
CAP. V. De distinctione multiplicis in his quae conveniunt ei quod est multiplex.
CAP. VI. Quomodo inspiciendum in diversum ab eo quod distinguitur per multiplex.
CAP. VII. De differentiis, et est tertium instrumentum.
CAP. VIII. De similitudine, et est quartum instrumentum.
CAP. IX. De utilitate distinctionis multiplicis.
CAP. X. De utilitate inventionis differentiarum.
CAP. XI. De utilitate speculationis similitudinis
CAP. I. Quatenus procedendum, et quid observandum, et quid cavendum in hac arte.
CAP. II. De determinatione problematis de inesse ut accidens per locos intrinsecos per respectum ad praedicatum.
CAP. III. De eodem per locum ex partibus sufficienter enumeratis.
CAP. IV. De determinatione ejusdem problematis de accidente per inspectionem ad diffinitionem subjecti vel praedicati problematis vel utriusque.
CAP. V. Qualiter procedendum sit in multiplici amphibologico, etc.
CAP. VI. De transactione problematis de inesse per inspectionem ad locos intrinsecos quae sunt partes esse vel esse incompletum.
CAP. VII. De consideratione ad antecedens vel consequens cum digressione ad modum sophisticum.
CAP. VIII. De considerationibus quae fiunt post factam digressionem in antecedentibus et consequentibus simplicibus quae sunt ejusdem essentiae.
CAP. I. De determinatione ejusdem problematis per locum a disparatis.
CAP. II. De inspectione ad inhaerentiam et ad complexionem ad invicem contrariorum,
CAP. III. De consideratione problematis de accidente, quomodo multipliciter construi et destrui potest ex inspectione ad consequentias oppositorum.
CAP. IV. De inspectione problematis de accidente circa oppositorum consequentias.
CAP. V. De inspectione problematis de accidente ad extrinseca ejusdem, sed tamen convenientia cum illo.
CAP. VI. Qualiter in consideratione problematis de accidente intendendum est in generationibus et corruptionibus, et in efficientibus et corrumpentibus, et in similibus.
CAP. VII. Qualiter construitur problema de accidente per locum ab appositione.
CAP. VIII. Qualiter construitur problema per media partim dialectica et partim sophistica ex appositione.
CAP. I. De praeambulis et prooemio.
CAP. II. De electione per inspectionem ad eligibile et eligentem, et eligibile subjectum sive formam, etc.
CAP. III. De inspectione causae boni in generali et speciali secundum quod causa regimen electionis.
CAP. IV. De inspectione ad ea quae insunt bono, ita quod concomitantur ipsum.
CAP. V. In quo est inspectio ad bonum eligendum per motum ad ipsum et quantitatem, et a simili cum bono, et a contrariis istorum, et est per locos communes non proprios secundum id quod ante habitum est.
CAP. VI. De comparatione boni ad absentiam vel praesentiam vel abundantiam ipsius.
CAP. VII. De comparatione boni ad bonum a casibus et usibus et actibus et operibus.
CAP. VIII. De considerationibus eligendi relati ad finem.
CAP. I. De determinatione specialis problematis, scilicet contracti, non comparati, etc.
CAP. II. Quod per eosdem terminatur locos comparatum non contractum.
CAP. I. De determinatione particularis.
CAP. II. De determinatione indefiniti.
CAP. I. Prooemium libri.
CAP. II. De genere prout assignatur genus alicujus speciei.
CAP. III. De considerationibus acceptis considerando ad plura genera.
CAP. IV. De considerationibus sumptis ex comparatione generis ad differentiam et speciem, etc.
CAP. V. De considerationibus acceptis ex consequentibus ad genus, etc.
CAP. I. De considerationibus acceptis a contrariis.
CAP. II. De considerationibus acceptis a casibus et conjugatis.
CAP. III. De inspectione in oppositis secundum privationem et habitum.
CAP. IV. De inspectione in affirmatione et negatione.
CAP. V. De inspectione in relativis, sive ad aliquid.
CAP. I. De considerationibus sumptis ab habitu et potentia et actu.
CAP. II. De consideratione generis contracti quando assignatur ut differentia, vel e contrario.
CAP. III. De consideratione generis contracti ad materiam naturalem.
CAP. IV. De determinatione generis in communi sumpti ad materiam et naturalem et moralem et per locos communes, etc.
CAP. V. De interpretatione et constructione generis comparati.
CAP. I. Quibus considerationibus constituitur genus.
CAP. II. Qualiter genus a differentia separatur.
CAP. III. Qualiter construitur genus per locum a conjugatis.
CAP. IV. Qualiter probatur et non de necessitate construitur genus.
CAP. I. De intentione et divisione proprii.
CAP. II. De reductione quadrimembris divisionis ad bimembrem divisionem.
CAP. I. De inspectione proprii ad ea quae sunt, quod per notiora ponendum est proprium.
CAP. II. De determinatione proprii destructive et constructive respiciendo in multiplex ex parte sermonis et in proprio et in subjecto.
CAP. III. De considerationibus destructivis et constructivis per inspectionem ad superfluum in sermone et intellectu et nominis communitate.
CAP. IV. De interemptione et constructione problematis de proprio penes conditiones proprii sumptas comparati ad aliquod subjectum.
CAP. V. De remotione cavillationum quae fieri possunt.
CAP. VI. De modis specialibus propriorum deficientium a vero proprio.
CAP. VII. De peccatis quae fiunt circa dictos modos propriorum.
CAP. VIII. De determinatione proprii per considerationes sumptas ex comparatione proprii ad speciem sive ad subjectum.
CAP. I. De inspectione in quatuor genera oppositorum, et ex disparatis.
CAP. II. De considerationibus sumptis a casibus ex similibus et proportionalibus in esse et generari et corrumpi et hujusmodi.
CAP. III. De considerationibus sumptis a majori et minori, ad problema de proprio determinandum.
CAP. IV. De determinatione proprii per locum a simili.
Caput unicum.
CAP. I. De prooemialiter praemittendis.
CAP. II. Quibus modis interimitur bonitas diffinitionis, eo quod datur per obscurum.
CAP. III. Qualiter interimitur bonitas diffinitionis per superfluum in diffinitione positum.
CAP. I. Si non per notius diffiniunt et prius, conjunctim in haec aspiciendo.
CAP. II. De inspiciendo in prius divisim qualiter interimitur diffinitio.
CAP. III. Qualiter interimitur diffinitio inspiciendo in partes ejus, quae sunt genus et differentia.
CAP. IV. Qualiter interimitur diffinitio inspiciendo ad differentias.
CAP. V. De inspectione ad differentiam comparatam ad ea quae sunt in linea praedicamentali.
CAP. VI. De inspectione ad differentiam comparatam ad ea quae sunt in linea praedicamentali secundum comparationem ordinis et praedicationis.
CAP. VII. De inspectione ad differentiam absolute acceptam, et ad differentiam contractam.
CAP. I. Si diffinitio diffinito secundum omnia tempora consonet, vel si alicui in aliquo tempore dissonet.
CAP. II. Qualiter interimitur diffinitio ex comparatione diffinitionis ad diffinitum secundum magis et minus.
CAP. III. Qualiter interimitur diffinitio ex comparatione diffiniti secundum quod est ad aliquid.
CAP. IV. Qualiter interimitur diffinitio ejus diffiniti quod est ad aliquid, si non determinavit ejusdem qualitates vel quantitatem vel ubi vel alias differentias.
CAP. UN. Qualiter interimitur diffinitio inspiciendo in oppositis quae sunt ad aliquid.
CAP. I. Qualiter interimitur diffinitio complexorum in communi.
CAP. II. Qualiter interimitur diffinitio complexorum per considerationem transmutandorum et transumendorum.
CAP. III. De inspiciendo quando transumitur diffinitum ad bene esse et non esse.
CAP. I. De integrali ex partibus heterogeniis.
CAP. II. De interemptione diffinitionis totius integri per inspectionem ad formam compositi.
CAP. III. De universalibus documentis circa diffinitionem observandis.
CAP. I. De locis determinantibus idem in quantum est praedicatum adjunctum diffinitioni.
CAP. II. De considerando magis et minus in terminando idem.
CAP. III. Qualiter interimititur idem numero respiciendo ad modos identitatis.
CAP. I. Qualiter construitur problema de diffinitione in communi, et primo per locum ob oppositis.
CAP. II. Qualiter construitur problema de diffinitione per locum a casibus et conjugatis.
CAP. III. Qualiter difficilius est construere diffinitionem et alia praedicata.
CAP. IV. Quare omnium praedicatorum facillimum est diffinitionem et proprium destruere, et difficillimum construere, accidens vero e converso.
CAP. I. Quomodo oportet interrogare et quid et qualiter opponentem ut facilius consensum exigat respondentis.
CAP. II. Quot sunt propositiones praeternecessariae et ad quid sumendae et proponendae ad alterum.
CAP. III. Qualiter ampliativis et explanativis utendum est.
CAP. IV. Qualiter inductione sine inductivis utendum est.
CAP. V. Qualiter syllogismo ad impossibile non est utendum dialectice disputanti.
CAP. VI. Qualiter probentur orationes per priora et posteriora, et qualiter oportet opponentem et interrogare et ordinare ea quae interrogat.
CAP. I. Quod est opus proprium bene respondentis.
CAP. II. Quae et qualia conjectanda sunt respondenti, sive propositum, seu positio sit probabilis simpliciter sive alicui vel respondenti vel alii.
CAP. III. De modo respondendi ad interrogationem ab opponente propositam, sive simplex sit, sive multiplex.
CAP. IV. Qualiter respondendum sit ad rationem inductivam et ad syllogismum sive ex necessariis sive praeternecessariis factum.
CAP. V. De ratione ad orationem non conclusam.
CAP. VI. De increpatione orationis ex parte utentis ea in generali ex parte orationis in generali, etc.
CAP. VII. De quinque increpationibus orationis secundum se.
CAP. VIII. De modis falsae orationis.
CAP. IX. De impedimento ejus quod est petere id quod est in principio, vel petere contrarium.
CAP. X. De modis petendi contrarium.
CAP. I. De documentis ad exercitationem pertinentibus, et formalibus, et rationalibus.
CAP. II. Circa quas orationes maxime exercitandum.
CAP. III. Ad quod utendum et quo exercitio utendum hoc vel illo.
CAP. I. De quo sit tractandum in hoc libro.
CAP. II. De quibus tractandum est et quot sunt sophistici elenchi.
CAP. III. Cujus est uti syllogismo, et propter haec determinantur genera disputationum.
CAP. IV. De generibus disputationum.
CAP. V. De quinque metis.
CAP. VI. De modis arguendi ad reductionem, quae sunt fallaciae in communi.
CAP. I. De paralogismis aequivocationis.
CAP. II. De solutione dubiorum quae sunt circa aequivocationem.
CAP. III. De modis amphibologiae.
CAP. IV. De solutione dubiorum quae sunt circa modos amphibologiae.
CAP. V. De tribus modis in quibus conveniunt aequivocatio et amphibologia.
CAP. VI. De tribus modis compositionis.
CAP. VII. De tribus modis divisionis.
CAP. VIII. De exclusione dubiorum quae sunt circa fallacias compositionis et divisionis.
CAP. IX. De exclusione dubiorum circa modos compositionis et divisionis.
CAP. X De fallacia accentus et modis ejus duobus.
CAP. XI. De fallacia figurae dictionis et modis ejusdem.
CAP. I. De his quae in communi praemittenda sunt.
CAP. II. Quae sunt fallaciae extra dictionem et quis ordo.
CAP. III. De his quae dicenda sunt de fallacia accidentis.
CAP. IV. De fallacia accidentis quantum ad causam apparentiae et causam non existentiae.
CAP. V. De formatione modorum paralogismi accidentis.
CAP. VI. De praeambulis ad sciendum de fallacia secundum quid et simpliciter.
CAP. VII. De fallacia secundum quid et simpliciter, et differentia quid et secundum quid.
CAP. VIII. In quibus facile est videre deceptionem secundum quid et simpliciter, et in quibus difficile.
CAP. IX. De his quae praeambula sunt ad sciendum fallaciam secundum ignorantiam elenchi.
CAP. X. De differentia inter fallaciam secundum quid et simpliciter, et ignorantiam elenchi.
CAP. XI. De causa universali fallaciae secundum ignorantiam elenchi, et manifestatione ipsius per exempla.
CAP. XII. Utrum vere opposita concludantur in paralogismo secundum ignorantiam elenchi.
CAP. XIII. De praeambulis ad cognoscendum fallaciam secundum petitionem principii.
CAP. XIV. De modis paralogismorum secundum quod petitur id quod erat in principio.
CAP. XV. De praeambulis ad intelligendum fallaciam consequentis.
CAP. XVI. De fallacia consequentis et modis ejus.
CAP. XVII. De praeambulis ad fallaciam secundum non causam ut causam intelligendam.
CAP. XVIII. De fallacia secundum non causam ut causam.
CAP. XIX. De modis fallaciae secundum non causam ut causam.
CAP. XX. De praeambulis ad syllogizandum fallaciam secundum plures interrogationes ut unam.
CAP. XXI. De fallacia secundum plures interrogationes ut unam.
CAP. I. De reductione omnium fallaciarum.
CAP. II. De reductione aequivocationis et amphibologiae in ignorantiam elenchi, et similiter compositionis et divisionis et accentus.
CAP. III. De speciali reductione fallaciae accidentis in ignorantiam elenchi.
CAP. IV. De reductione fallaciae secundum quid et simpliciter, et fallaciae secundum ignorantiam elenchi, et fallaciae petitionis principii, et fallaciae secundum non causam ut causam.
CAP. V. De reductione fallaciae accidentis in ignorantiam elenchi.
CAP. VI. De solutione dubiorum quae sunt circa ea quae dicta sunt.
CAP. VII. De reductione fallaciae secundum plures interrogationes ut unam in ignorantiam elenchi.
CAP. I. Qualiter hoc fit in locis sophisticis in distinctione.
CAP. II. Qualiter generatur deceptio per fallacias extra dictionem.
CAP. III. Quod eadem principia sunt apparentis syllogismi et sophistici.
CAP. IV. Quod non opportet requirere determinationem in hac arte de paralogismo disciplinae in propriis scientiis facto.
CAP. V. De errore dividentium orationes sophisticas, quod sint quaedam ad nomen et quaedam ad intellectum.
CAP. VI. De destructione inductae divisionis ex hoc quod est fallacia.
CAP. VII. De syllogismo litigioso et sophistico quid et ex quibus circa propria.
CAP. VIII. De tentativis syllogismis.
CAP. I. De deductione ad falsum et nugationem.
CAP. II. De praeambulis ad intellectum eorum quibus aliquis ducitur ad metam negationis.
CAP. III. De facere nugari respondentem vere et apparenter.
CAP. IV. Qualiter respondens ducitur ad soloecismum, vel videtur duci.
CAP. I. De cautelis sumptis ex parte orationis.
CAP. II. De cautelis sumptis ex parte respondentis.
CAP. III. De cautelis sumptis ex parte opponentis.
CAP. I. De intentione et utilitatibus in communi.
CAP. II. De probatione, quod apparens solutio aliquando magis eligenda est, et quae sit apparens solutio.
CAP. III. Et est probatio, quod in apparenti solutione multiplex est ostendendum.
CAP. IV. De decem cautelis sive elenchis quibus utendum est in apparenti solutione.
CAP. I. Quae in communi et qualis sit falsae orationis recta solutio.
CAP. II. De solutione paralogismorum aequivocationis et amphibologiae.
CAP. III. De solutione paralogismorum secundum compositionem et divisionem.
CAP. IV. De solutione eorum paralogismorum qui sunt secundum accentum.
CAP. V. De solutione paralogismorum secundum modum qui est secundum genus accidentale figurae dictionis.
CAP. VI. De solutione paralogismorum secundi modi figurae dictionis.
CAP. VII. De solutione paralogismorum tertii modi figurae dictionis.
CAP. VIII. De solutione generali omnium paralogismorum in dictione.
CAP. I. De generali solutione paralogismorum accidentis, et adaptatione ejus ad paralogismos.
CAP. II. De improbatione falsae solutionis paralogismorum accidentis.
CAP. III. De solutione paralogismorum fallaciae secundum quid et simpliciter.
CAP. IV. De solutione paralogismorum secundum ignorantiam elenchi.
CAP. V. De solutione paralogismorum secundum petitionem principii.
CAP. VI. De solutione paralogismorum secundum consequens.
CAP. VII. De solutione paralogismorum secundum non causam ut causam.
CAP. VIII. De solutione paralogismorum secundum plures interrogationes ut unam.
CAP. I. De solutione eorum qui ducunt ad soloecismum.
CAP. II. De solutione paralogismorum ducentium ad soloecismum.
CAP. I. De acrium et non acrium orationum distinctione.
CAP. II. De epilogis dictorum in topicis, et in hoc libro toto.